کد مطلب:33809 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:139
بسم الله الرحمن الرحیم و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین و الجی نفسك فی امورك كلها الی الهك، فانك تلجئها الی كهف حریز و مانع عزیز. و اخلص فی المساله لربك فان بیده العطاء و الحرمان و اكثر الاستخاره و تفهم وصیتی و لا تذهبن عنها صفحا فان خیر القول ما نفع در تمام امور به خداوند پناهنده شو كه در آن صورت به پناهگاهی استوار و امن روی آورده ای و در سوال كردن از خداوند اخلاص پیشه كن كه بخشیدن و محروم كردن هر دو به دست اوست و بسیار طالب خیر باش و وصیت مرا بخوبی فهم كن و از آن روی متاب كه بهترین گفتارها آن است كه سودی ببخشد. [صفحه 366] در این نوبت به اختصار درباره ی مفهوم «پناهنده شدن به خداوند» سخن خواهیم گفت. این مفهوم با تعابیری همچون «توكل» و «تفویض امر به خداوند» نیز بیان شده است. درباره ی این مفاهیم پرسشهایی وجود دارد: این مفاهیم در قرآن و در معارف دینی در چه مواضعی بكار رفته اند؟ در تاریخ فرهنگ اسلامی، این مفاهیم چگونه فهمیده شده اند و عملا چگونه به كار گرفته شده اند؟ زندگی فردی و جمعی متوكلان چه تفاوتی با زندگی فردی و جمعی غیر متوكلان دارد؟ آیا در اموری از قبیل فكر كردن، راه رفتن، لذت بردن و كسب كردن، «پناهنده شدن به خداوند» معنا دارد؟
درس هفدهم 69/4/15
صفحه 366.
پاره ای مفاهیم قرآنی كه با پناهنده شدن به خداوند پیوند وثیق دارند
مفهوم استعانت
درك صوفیانه از توكل
آیا توسل جستن به اسباب با توكل منافات دارد
پاره ای از روایات نیز موهم معنای صوفیانه توكل محسوب شده اند
پاره ای از آیات قرآن و نیز روایات وارده با معنای صوفیانه توكل منافات دارند
پاره ای از بزرگان دین، توكل اعتقادی را فرزند توحید می دانستند
پاره ای از صوفیان مخالف عالم شدن بودند چرا كه سبب دانی را مزاحم توكل می دانستند
مراتب توكل اعتقادی نزد غزالی
تاثیر توكل در عمل چگونه است
تقسیم اسباب و عوامل طبیعی بر سه قسم: اسباب مقطوع النفع، مظنون النفع، موهوم النفع
علمای اخلاق توسل به اسباب موهوم النفع را در عمل منافی توكل می دانستند
نقد رای علمای اخلاق در خصوص تقسیم بندی اسباب و عوامل طبیعی
توكل بر خداوند به معنای ایمان داشتن به این است كه خداوند به اهداف خود خواهد رسید و تلاشهای انسان در راه خدا بی نتیجه نخواهد ماند